Los van de grond

𝐋𝐨𝐬 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐠𝐫𝐨𝐧𝐝.
Donderdagse dosis inspiratie!

Negen jaar niet gevlogen. Negen jaar waarin de grond onder mijn voeten altijd stevig voelde. Tot het tijd was om te vliegen. Naar Noorwegen. Naar mijn dochter. Alleen.

Vliegangst overwinnen. Mijn lichaam lichtelijk gespannen, mijn gedachten wilden zich vullen met ‘wat als’. Wat als ik in paniek raak? Wat als ik geen controle heb? Wat als de angst me overweldigt?

Vanuit de vertrekhal voelde het nog als een keuze. Maar eenmaal boven de wolken is er alleen overgave. Loslaten. Vertrouwen. De kunst om rust te vinden in wat ik niet kan controleren.

Turbulentie test mijn vertrouwen.
Mijn hoofd wil grip, mijn lichaam ademt door.
Het is maar even oncomfortabel. That’s it!

En ineens zie ik de parallel met ondernemerschap. Geen vaste paden, alleen richting. Dynamiek is er altijd, binnen welk systeem dan ook. Een samenspel van krachten. Je kunt je blijven afvragen: waar kan het anders, waar kan het beter?

Maar misschien gaat het niet altijd om beter. Niet om winnen. Maar om vrij te vliegen.

Boven in de lucht is er ruimte.
Dichter bij de hemel, dichter bij de sterren.
Een oneindig vergezicht.
Een bodem van dotten wolken die mij draagt.

Zoals ik me laat dragen door het onbekende.
Zoals ik me laat stretchen buiten mijn comfortzone.
Zoals ik groei, door los te laten.

Ondernemen is ook vliegen. Soms met een heldere bestemming, soms met alleen een richting. Soms in volle vaart vooruit, soms even zweven en oriënteren. En soms, zoals in de lucht, moeten we leren omgaan met turbulentie. Het is er altijd. Soms heftig, soms zacht. Maar als we blijven ademen en vertrouwen, landen we waar we moeten zijn.

En dan, na de luxe van vliegen die me sneller bracht waar ik wilde zijn,
stond ik daar. Ik zag mijn dochter en kon haar weer vasthouden.
Een vervullend weerzien.

Ondernemen is net als vliegen. De kunst van overgave, vertrouwen en groei
Durven loslaten én bovenal: durven genieten van de reis.

Waar in jouw ondernemerschap voel jij turbulentie?
En wat als je niet bevriest, maar blijft ademen?